Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΜΕ ΠΑΝΤΟΥΦΛΕΣ

          Αλήθεια θυμάστε τον στρατηγό Λάμπρο Δεκαβάλα στην ταινία των Σακελάριου-Γιαννακόπουλου; Αυτόν τον απόστρατο που τα έδωσε όλα για τη πατρίδα του και δεν είχε χρήματα ούτε για το ηλεκτρικό; Που τα λαμόγια της εποχής του θησαυρίζανε με πρόφαση την αναγνώριση του ηρωισμού του; Που ακόμα και την τελευταία στιγμή έβαζε τα σύμβολά του  πάνω απ’όλα; Αλήθεια με τη φράση «το σπαθί μου Ειρήνη;» πόσοι δεν γελάσαμε , αλλα και δεν συγκινηθήκαμε συγχρόνως. 
          Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Να λοιπόν που
και οι σύγχρονοι στρατιωτικοί εν ενεργεία και συνταξιούχοι καλούμαστε να επιβιώσουμε με ψίχουλα. Και αυτό είναι αποτέλεσμα μιας διαχρονικής επίθεσης και στοχοποίησης που δέχτηκαν οι στρατιωτικοί από όλους τους κυβερνώντες αλλά και των μέσων διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Είναι κοινή πεποίθηση σε όλους μας ότι πληρώνουμε για την Χουντα των συνταγματαρχών (ξέρετε ,πριν από 40 χρόνια, όταν ακόμα ήμασταν αγέννητοι).
          Όλοι οι Έλληνες έχουν πληγεί από την κρίση. Η διαφορά σε σχέση με τους στρατιωτικούς είναι ότι εμείς ήμασταν πιο  ευάλωτοι. Με άνεργη σύζυγο, με ενοίκιο, σε ξένο τόπο, πώς να τα βγάλεις πέρα με ένα μισθό; Αλλά ας μη γελιόμαστε , η πορεία μας ήταν προδιαγεγραμμένη. Όπως η χώρα μας σαν ουραγός της Ευρώπης σε όλους τους οικονομικούς δείκτες , εδώ και 30 χρόνια, ήταν δεδομένο ότι θα ήταν η πρώτη που θα βούλιαζε από την κρίση, έτσι και ο στρατιωτικός σαν ο πιο χαμηλόμισθος δημόσιος υπάλληλος και με τις ιδιαιτερότητες της δουλειάς του θα ήταν ο πρώτος που θα βίωνε τις συνέπειες της κρίσης. Ας μη μας κάνει λοιπόν καθόλου εντύπωση η τραγική κατάσταση που έχουμε περιέλθει.
        Και μετά από μειώσεις της τάξης 40% με 50% φτάσαμε στο σημείο μια ακόμα φαινομενικά μικρή μείωση 12% να κάνει τη διαφορά ανάμεσα στην επιβίωση και την εξαθλίωση. Το πιστεύω ότι ίσως κάποιοι να παλεύουν να αποτρέψουν αυτές τις μειώσεις αλλά μάλλον το κάνουν περισσότερο γιατί δεν θέλουν να διαλυθούν οι ένοπλες δυνάμεις (από μαζικές παραιτήσεις ή από πτώση του ηθικού) και όχι γιατί ενδιαφέρθηκαν ποτέ για τον ΄΄προνομιούχο΄΄  Έλληνα στρατιωτικό.
Ακούει ο κόσμος για ειδικά μισθολόγια και νομίζει ότι έχουμε μισθούς δικαστικών ή καθηγητών πανεπιστημίων. Η αλήθεια είναι ότι το ειδικό μισθολόγιο των στρατιωτικών είναι ένα ΚΟΛΠΟ για να αποφεύγει το κράτος να πληρώνει τις χιλιάδες υπερωρίες του κλάδου μου. Πάντως όποιος το σκέφτηκε ήταν ευφυέστατος, αυτό το αναγνωρίζω.
        Ακούστηκαν προτάσεις μετά τη μείωση του 12% να μπορούν τα στελέχη να κοιμούνται και να σιτίζονται στα στρατόπεδα. ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ. Σκεφτείτε στο κλάδο των εκπαιδευτικών , να γινόταν πρόταση, να κοιμούνται οι δάσκαλοι και οι καθηγητές στις σχολικές αίθουσες.  Στα γραφεία των δημάρχων και των νομαρχών να κοιμούνται οι δημοτικοί και οι νομαρχιακοί υπάλληλοι. Ομοίως στα γραφεία του ΙΚΑ κλπ…. Όσο για σίτιση μέσα στα στρατόπεδα κάπου αλλού παραπέμπει. Σκεφτείτε την εικόνα ενός στρατιωτικού στην ουρά με τάπερ να παίρνει φαγητό για να ταΐσει την οικογένειά του. Αυτό δεν θα το δεχόταν κανένας Έλληνας εργαζόμενος και έτσι πρέπει. 
          Προτάσεις για γέλια ή για κλάματα;
          Εμείς βλέπετε στον κλάδο μας δεν έχουμε τρόπους αντίδρασης, απλά υπομένουμε ότι μας επιβάλουν τόσα χρόνια. Δεν έχουμε τους διάφορους συνδικαλιστές που κραυγάζουν κάθε μέρα στα ΜΜΕ. Ακόμα και με αυτό το κείμενο που σας γράφω επώνυμα, κινούμαι στα όρια της ανοχής και της νομιμότητας.
         Πόσο ακόμα να ανεχτούμε τον εξευτελισμό του λειτουργήματός μας;  Πόσο;

         Υ/Γ Αλλά ακόμα κι έτσι ο ελληνικός λαός να μην ανησυχεί για τίποτα. Εμείς θα συνεχίσουμε τα φυλάτουμε θερμοπύλες στα σύνορα της χώρας μας, ότι και να γίνει. Θα συνεχίσουμε να βάζουμε τα εθνικά μας σύμβολα, τα όσια και τα ιερά μας πάνω απ’όλα. Κι αν κάποια στιγμή από την ανέχεια η σύζυγός μας πάει να πουλήσει το σπαθί μας για 12 δραχμές θα αναφωνήσουμε σαν άλλοι στρατηγοί Δεκαβάλες ΄΄ Το σπαθί μου Ειρήνη;΄΄ 

Γκαβαρδίνας Βασίλειος
    Ανθλγος (ΑΠΖ)
Συντονιστής Ε.Σ.Πε.Ηπ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.